کاهش آلارم کاذب در دوربين مداربسته
آلارم هاي کاذبي که به صورت پي در پي در يک سيستم مداربسته اتفاق مي افتند مي توانند مزاحمت فراواني ايجاد کنند. براي مثال تصور کنيد که اين امر چه مقدار مي تواند در نيمه شب و هنگامي که خواب هستيد آزار دهنده باشد. همچنين اين امر باعث مي شود تا تشخيص آلارم واقعي از کاذب نيز دشوار باشد. اکثر آلارم هاي کاذب در سيستم هاي نظارت تصويري ناشي از خطاي کاربري است و 97? از تمام آلارم ها غيرواقعي خواهند بود. حال سوال اينجاست که چگونه مي توان ميزان اين آلارم ها را کاهش داد.
معمولا آلارم هاي کاذب بر اثر فعالسازي قابليت هاي پردازش تصوير همچون تشخيص نفوذ، تشخيص عبور از خط و ... اتفاق مي افتند. به همين دليل در اين مطلب سعي کرده ايم که به بررسي هر کدام به صورت جداگانه بپردازيم.
تشخيص حرکت Motion Detection
کاربران اغلب تصور مي کنند که سيستم تشخيص حرکت تنها افراد يا وسايل نقليه را تشخيص مي دهد، اما متأسفانه چنين نيست، و بعضي اوقات سوژه هاي طبيعي ديگر مانند ورود حيوانات به مکان مورد نظر يا افتادن برگ درختان نيز باعث فعال شدن اين سيستم و به صدا در آمدن آلارم مي گردد. اين به اين دليل است که دستگاه ضبط DVR تصاوير را به صورت الگوريتم ميبيند و زماني که تغييري در اين الگوريتم رخ مي دهد DVR آن را به عنوان حرکت مي شناسد.
به منظور جلوگيري از اين امر بهتر است تنظيمات مربوط به سيستم تشخيص حرکت در دوربين مداربسته خود را به درستي انجام دهيد. براي مثال مي توانيد حساسيت Sensivity آن را کاهش دهيد و يا براي شرايط روز و شب هر کدام به صورت جداگانه تنظيمات را انجام دهيد. همچنين مي توانيد آن را براي مناطقي که پر تردد است غيرفعال نماييد.
تشخيص نفوذ Intrusion detection
فرض کنيد دوربين مداربسته اي را در جلوي درب ورودي منزل خود نصب نموده ايد و قابليت تشخيص نفوذ را براي آن فعال کرده ايد. هر بار که سايه ابرها از روي دوربين رد مي شود آلارم به صدا در مي اآيد و شما فکر مي کنيد که شخصي پشت در است. براي جلوگيري از اين مسئله بهتر است 4 فاکتور مهم را در نحوه تنظيمات اين قابليت در نظر بگيريد:
1. منطقه مورد نظر
2. حد آستانه Threshold
3. حساسيت Sensivity
4. سايز ي که براي سوژه در دستگاه تعريف مي کنيد
حال براي اينکه تشخيص دهيد که مقادير هر کدام را بر چه اساسي تعيين کنيد مي توانيد ابتدا تنظيمات معمولي و ارقام پايه را براي دستگاه خود تعيين نموده و سپس بعد از چند روز به بررسي آلارم هاي رخ داده بپردازيد. براي مثال از بين آلارم هاي رخداده ي واقعي مي توانيد ابعاد سوژه هايي را که منجر به فعال شدن آلارم مي گردند را تشخيص دهيد. همچنين با بررسي آلارم ها متوجه مي شويد که اکثر آلارم ها بر اثر حرکت حشرات نور چراغ ماشين ها و ... است بنابراين مي توانيد طبق اين موارد حد آستانه و يا حداقل زمان مورد نياز براي به صدا در آمدن آلارم را تعيين نماييد.
مورد آخري که باقي مي ماند تعيين ميزان حساسيت يا Sensivity است که نسبت به بقيه موارد پيچيده تر است. معمولا انتخاب عدد 30 براي آن مي تواند کافي باشد.
عبور از خط line crossing
استفاده از قابليت عبور از خط نيز از جمله مواردي است که منجر به ايجاد آلارم هاي کاذب مي گردد. خب سوالي که پيش مي آيد اين است که چرا با وجود قابليت تشخيص نفوذ، از عبور از خط استفاده کنيم که منجر به افزايش آلارم هاي کاذب شود. خب پاسخ اينجاست که بعضي مواقع پيش مي آيد که فردي وارد نقطه مورد نظر شما شده و سريعا در کمتر از زمان آستانه که در تشخيص نفوذ تعريف کرده ايد از آن خارج مي گردد. در اينجا قابليت تشخيص نفوذ با شکست مواجه مي گردد و بهتر است از قابليت ديگري مانند عبور از خط استفاده نماييد.
در اين قابليت نه تنها مي توانيد جهت ورود يا خروج سوژه را به محل تعريف کنيد بلکه مي توانيد ميزان حساسيت را نيز تعيين کنيد.